Лексема: κατήγωρ
κατ-ήγορος ὁ, ἡ
1) обличитель
Пр.:τῶν φρονημάτων ἡ γλῶσσα ἀληθές γίγνεται κ. Эсхил (525/4-456 до н.э.) — язык правдиво раскрывает мысли;
σαφές ψυχῆς κ. κακῆς Ксенофонт (ок. 428 — ок. 354 до н.э.) — верный признак порочного характера
2) обвинитель
Пр.:(ἀπολογήσασθαι πρὸς τὰ κατηγορημένα καὴ τοὺς κατηγόρους Платон (427-347 до н.э.); οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν ἔφερον Новый Завет)