Лексема: πεινάω
πεινάω
(praes.: πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ — 3 л. pl. πεινῶσι и дор. πεινῶντι; impf. ἐπείνων, fut. πεινήσω, aor. ἐπείνησα — поздн. ἐπείνᾱσα, pf. πεπείνηκα; inf. πεινῆν — эп. πεινήμεναι; dat. part. πεινῶντι — дор. πεινᾶντι)
1) голодать, быть голодным
Пр.:(κακῶς Геродот (ок. 484 — 425 до н.э.))
ὣς λέοντε πεινάοντε Гомер (X-IX вв. до н.э.) — словно два томимых голодом льва
2) алкать, жаждать, страстно хотеть
Пр.:(πεινήμεναι σίτου Гомер (X-IX вв. до н.э.); πεινῆν χρημάτων Ксенофонт (ок. 428 — ок. 354 до н.э.); πεινῶντες καὴ διψῶντες τέν δικαιοσύνην Новый Завет)
μάλα π. συμμάχων Ксенофонт (ок. 428 — ок. 354 до н.э.) — крайне нуждаться в союзниках